Scherpstellen - Verrekijker

Een verrekijker moet net als ieder optisch stelsel scherpgesteld worden op de afstand waarop gekeken wordt. Een beeld is scherp als een abrupte overgang in het onderwerp weergegeven wordt als een abrupte overgang in het beeld.

Of simpeler gezegd, een punt in het onderwerp moet als een punt in het beeld worden weergegeven en niet als een cirkeltje. Om dit mogelijk te maken zijn verschillende systemen van scherpstelling mogelijk.

Bij centrale scherpstelling worden met één knop beide helften van de verrekijker scherpgesteld. Met behulp van de dioptriecorrectie die op het rechteroculair zit kan de kijker aangepast worden aan een eventuele oogafwijking. Dit doe je door met de centrale scherpstelling de kijker scherp te stellen op bijvoorbeeld een afstand van ongeveer 100 meter voor het linkeroog. Dek om dit gemakkelijk te maken de rechterkant van de kijker af. Vervolgens dek je de linkerkant van de kijker af en stel je de kijker voor het rechteroog af met de dioptriecorrectie.

Naast verrekijkers met een centrale scherpstelling zijn er ook kijkers met individuele scherpstelling (BIF model). Hierbij moet altijd apart scherpgesteld worden voor beide ogen. Dit lijkt wat omslachtiger, maar heeft het voordeel dat een verrekijker degelijker van constructie en beter waterdicht gemaakt kan worden. Dit type kijker heeft dan ook de voorkeur van o.a. watersporters en natuurwaarnemers. In de praktijk worden deze kijkers op oneindig ingesteld zodat voorwerpen vanaf een meter of 7 tot oneindig scherp zijn zonder dat er verder iets ingesteld hoeft te worden.

Naar het verrekijkerwoordenboek