5 hoofdlampen getest | Expert Review door Koen van der Jagt
In een vorige review hebben we gekeken naar welke populaire zaklamp het meest geschikt is voor alledaags gebruik, je kunt dit hier teruglezen. Handig dus zo’n goede lamp; maar je zult, zoals ik ook regelmatig heb, regelmatig tegen situaties aanlopen waarin je eigenlijk beide handen vrij wilt hebben terwijl je ook licht nodig hebt. Denk hierbij aan bijvoorbeeld klussen, sporten of (kaart)lezen. De oplossing: een hoofdlamp!
Ook hierin biedt Knivesandtools een enorme keus. Je vindt tientallen modellen terug onder de sectie hoofdlampen, in vrijwel elke prijsklasse. Dat kan de keuze best ingewikkeld maken. Daarom ga ik jullie wat op weg helpen door vijf hoofdlampen in de populaire prijsklasse onder loep te nemen en mijn ervaringen met jullie te delen. Zoals gebruikelijk komen zaken zoals eerste indrukken, mogelijkheden en gebruiksgemak aan de orde in deze review. Vervolgens een van de belangrijkste aspecten: de lichtopbrengst. Hiervoor gaan we naar een binnen- én een buitenlocatie, zodat we een goed beeld krijgen waartoe de kandidaten in staat zijn. Veel lees- en kijkplezier!
De kandidaten
Je kunt bij Knivesandtools ook qua hoofdlampen kiezen uit een enorm assortiment; variërend van een eenvoudige lamp van enkele tientjes tot dure “high-end” modellen. Insteek van deze test was om te kijken naar wat modellen in het middensegment, goed geschikt voor alledaags gebruik. De prijzen liggen grofweg tussen de vier en zes tientjes; dat is dus wel wat meer dan wanneer je een lampje in een bouwmarkt koopt. Alleen zal iedere gebruiker die eenmaal een kwaliteitslampje aangeschaft heeft het met mij eens zijn dat de aanschaf zijn geld meer dan waard is. Ik stel de kandidaten aan jullie voor, beginnend van de goedkoopste tot de duurste: De Nitecore NU25, de Fenix HL12R, de Petzl Actik Core E99ABA, de Princeton Tec EOS en de LedLenser MH6. Een bont gezelschap dus, met allemaal hun specifieke eigenschappen. Is de duurste ook de beste? We gaan het zien!
Unboxing
Iedere fabrikant heeft z’n eigen visie op hoe ze hun producten verpakken. Dit resulteert dat geen enkel omhulsel van deze vijf lampen hetzelfde is. Sommige doosjes laten zich eenvoudig openen en bieden voldoende ruimte om de lampjes eventueel in terug op te bergen; andere lampjes zijn zowat “ingeseald” in een hard plastic verpakking. Ik ben er geen fan van om een verpakking te moeten opensnijden, maar bij de Princeton Tec, Nitecore en de Petzl ontkom je niet aan het gebruik van een mes of schaar. Dat hebben LedLenser en Fenix beter voor elkaar, vooral de eerstgenoemde heeft zorg besteed aan de fraaie box.Qua inhoud is er weinig verschil: De Princeton TEC heeft slechts het hoognodige in de verpakking, dus de lamp, batterijen en gebruiksaanwijzing. Ook bij de andere lampen zien we weinig extra´s in het doosje; er alleen een laadkabel meegeleverd. Bij de Petzl krijg je nog een sticker, wellicht leuk om die ergens een plekje op je uitrusting te geven. Vervangende onderdelen zoals ringen of reserveknopjes zul je niet vinden. Ik moet hierbij wel vermelden dat een hoofdlamp doorgaans minder hard “slijt” dan een zaklamp, wat de keuze van de fabrikant rechtvaardigt. Gelukkig zijn alle lampen “startklaar” geleverd, dus inclusief accu of batterijen. De LedLenser MH6 heeft duidelijk de fraaiste en meest praktische verpakking, de blisters ben ik niet zo weg van: die krijg je niet meer netjes afgesloten nadat je ze geknipt of open gesneden hebt.
Formaat en gewicht
Een belangrijk punt hier wat zeker meeweegt in de keuze! Er zit behoorlijk verschil in de afmetingen van de vijf lampen. En hoe geringer het gewicht, des te beter het draagcomfort; je hebt de lamp in de meeste gevallen continue op je hoofd. Er springt hier een model duidelijk uit: de NU25 van Nitecore. Niet alleen echt compact en plat, ook nog met een gewicht van 52! gram duidelijk de lichtste van het stel. Daarna komt de Fenix HL12R, waarvan de behuizing al bijna twee zo keer dik is als de Nitecore! Met een gewicht van 77 gram valt ook deze hoofdlamp de categorie “lichtgewicht”. Op korte afstand volgt de Petzl Actik Core: het schuin oplopend ontwerp van de behuizing is duidelijk dikker dan de Fenix; met het gewicht van 81 gram is ook deze lamp niet zwaar. De behuizing van de LedLenser is nog iets dikker, zeker wanneer je de straal focust en de kop dus “inzoomt”. De weegschaal geeft 93 gram aan, dus ook deze lamp is (met bijgeleverde accu) weer iets zwaarder. De Petzl EOS heeft ongeveer dezelfde afmetingen als de LedLenser, maar tikt, inclusief batterijen precies 100 gram aan op de schaal. Dit betekent dus dat deze lamp bijna het dubbele weegt ten opzichte van de NU25! Dit verschil ga je echt merken, zeker tijdens het hardlopen of een dergelijke bezigheid. De Nitecore is hier overduidelijk de winnaar, gevolgd door de Fenix en de Petzl.
Voeding
Het “usb-tijdperk” geeft ook hier zijn voordelen: De meeste lampjes laten zich opladen via een micro usb-poort. Bij de Fenix en de Nitecore werkt dit het eenvoudigst; plug and play om het zo maar te zeggen. De accu’s zitten vast ingebouwd, de laadpoort in de behuizing van de lamp. Voordeel is dat het slijtage voorkomt en dat de lampen een betere waterdichtheid garanderen: Je hoeft ze nooit te openen. Nadeel is dat je de accu niet of moeilijk kunt vervangen. Hier hebben de LedLenser en de Petzl weer een streepje voor: Er wordt een direct oplaadbare accu meegeleverd die als het ware drie AAA-batterijen vervangt. Dit mogen dan ook nog zowel oplaadbare als niet oplaadbare AAA’s zijn. Ben je dus door je accu heen, dan kun je met een setje alkalines of bijvoorbeeld eneloops gewoon verder! Een goed systeem van Petzl en LedLenser! De Princeton Tec werkt op 3 stuks AAA-batterijen; dit mogen zowel de alkaline, de oplaadbare als lithium variant zijn. Ook hier dus meerdere keuzes mogelijk. Je zit dus bij geen enkele lamp van de laatstgenoemde drie “vast” aan een bepaalde batterij en hebt altijd meerdere opties. De Fenix en de Nitecore werken het eenvoudigst, je hoeft niet over je accu of batterijen na te denken, want die zit er al in. Maar het doordachte systeem van Petzl en LedLenser biedt meer zekerheid wanneer je de lamp lang nodig hebt en geen oplader tot je beschikking hebt: Je kunt met een pak reserve-alkalines heel lang vooruit!
Lichtbronnen
Goed om ook bij hoofdlampen nader te bekijken door welke lichtbronnen ze aangedreven worden; er zijn namelijk tientallen, zo niet honderden verschillende leds op de markt. De led heeft veel invloed op het profiel en de totale output. Ik ga de lichtbronnen per lamp af, de kandidaten in alfabetische volgorde.
De Fenix HL12R heeft als witte led de XP-G2 variant in de neutraalwitte versie. Een vrij veel gebruikte lichtbron in hoofdlampen omdat hij voldoende power levert en een vrij breed lichtbeeld geeft. Het rode lampje van de HL12R is een Nichia-led: Niet erg fel, meer een lampje om gezien te worden of bij te lezen. LedLenser geeft zoals vaker niet echt gedetailleerde informatie over de lichtbron: De witte led van de MH6 is een “Power Led”, de rode wordt niet bij name in de gebruiksaanwijzing genoemd. De hoofdlichtbron heeft een koud-witte kleur, het rode ledje is duidelijk krachtiger dan die van de Fenix. Ook de Nitecore NU25 heeft een XP-G2 (S3), die dus vrijwel gelijk is aan die van de Fenix HL12R. Ook in koud-wit, maar de NU25 heeft een extra witte led met een hoge CRI, dit betekent dat deze zorgt voor een zeer natuurgetrouwe kleurweergave. De rode red, die geen typenummer meegekregen, geeft behoorlijk fel en meer gespreid licht. Ook naar de lichtbronnen van de Petz Actik Core kunnen we alleen raden; er staat niets over vermeld op de doos of in de gebruiksaanwijzing. Beide witte leds hebben een koude lichtkleur, de rode led is behoorlijk fel. De Princeton Tec heeft volgens de verpakking een “Maxbright-led”, ook niet echt duidelijk dus wat achter de lens van de EOS verstopt zit.. De lichtkleur is ook bij deze hoofdlamp koud-wit; de neutraal-witte lampen zijn dus in de minderheid. Een rode lamp ontbreekt op de Princeton Tec EOS.
Ik kom later in deze review nog terug op de lichtbronnen en zal jullie dan aan de hand van foto’s meer laten zien!
Indrukken
In tegenstelling tot de meeste zaklampen zijn de meeste van de hier geteste hoofdlampen gemaakt van kunststof / plastic. Niet echt verrassend omdat dit de gemakkelijkste manier is om te “besparen” op het totaalgewicht. De Fenix HL12R en de Nitecore NU25 vormen hierop uitzonderingen, in deze lampen is ook aluminium of metaal verwerkt. Dat geeft de lampen wel direct een betere uitstraling. Vooral het materiaal van de Princeton Tec en de Petzl Actik Core doet wat goedkoop aan; d.w.z. het oogt ook “plastic-achtig”. Deze lampen laten bij mij qua algehele afwerking de minst sterke indruk achter. De Princeton Tec EOS heeft een erg dunne plastic lens die gevoelig is voor krassen. Bij de Petzl Actik Core sluiten de naden van de behuizing niet erg mooi aan bij mijn exemplaar. Bij de Nitecore, de LedLenser en de Fenix ziet het er gewoon keurig uit. Vooral laatstgenoemde zit oerdegelijk in elkaar.
De NU25 van Nitecore is de kleinste van het stel. Een platte hoofdlamp, zonder uitstekende delen; eigenlijk is alles geminimaliseerd aan deze lamp, zonder dat het te klein overkomt. Zelf vind ik het ontwerp goed geslaagd; de vele accenten doen het goed bij deze lamp. Wat opvallende details zijn de “ruwe” lens die voor de secundaire leds zit. Dit zorgt voor een betere spreiding van het licht. De vrij ondiepe lens van de XP-G2 S3 led heeft een “orange-peel-reflector”. Ook bedoeld om de lichtstraal wat minder geconcentreerd uit de lens te laten komen. De hoofdband heeft een goede dikte en een special strip aan de binnenkant om zweet beter af te voeren. Een echte lichtgewicht, die NU25 en bovendien een praktisch ontwerp met goede “looks”.
Zoals ik al eerder aangaf straalt de Fenix HL12R klasse uit: Degenen die het merk kennen zullen begrijpen wat ik bedoel. Duidelijk dikker als de Nitecore, wat voornamelijk komt doordat de lens uitsteekt. De HL12R doet wat denken aan een compact-camera qua ontwerp. Het gebruikte aluminium geeft net wat meer uitstraling dan aan de lamp dan de rest; bovendien kan de lamp een stootje hebben. Opvallend aan de lens is de gekantelde XP-G2-led waaromheen een reflector met een soort interne-reflectie zit die voor de spreiding van de bundel zorgt. Ander opvallend detail is de doorzichtige behuizing waardoor je naar binnen kunt kijken in de HL12R. De hoofdband is goed strak en heeft een ruwe binnenkant wat voorkomt dat de lamp wegglijdt tijdens het sporten. Naar mijn idee de meest robuuste van het stel en toch een fraai en compact ontwerp.
De Actik Core van Petzl heeft (vanaf de zijkant bekeken) een driehoekig ontwerp; de lampen staan daardoor altijd al schuin naar beneden gericht. Bij deze lamp is duidelijk wat meer glimmend plastic aanwezig, het doet net allemaal wat “goedkoper” aan als bij de Fenix en de Nitecore. Het “front” van de lamp vind ik wel fraai met de dubbele lamp en de extra rode led. De Petzl kan, in tegenstelling tot de Nitecore en de Fenix, wel open. Binnenin ziet het er netjes uit, de accu of de batterijen sluiten goed strak aan. De drie leds zitten in gladde reflectors, die in het algemeen niet diep zijn. Best logisch, een hoofdlamp wordt meestal niet ingezet om ver te kunnen schijnen. Opvallende details aan de Actik Core zijn de grote drukschakelaar en de structuur van de lensjes, die beide op een andere manier de lichtbundels verstrooien. De hoofdband is wat smaller, maar blijft goed op zijn plek. Apart detail: In de hoofdband zit een fluitje verwerkt. Het kan je redding zijn wanneer je in nood zit; leuke vondst van Petzl! De Actik Core blijft wat algehele afwerking betreft toch wat achter op de Fenix en de Nitecore, wat niet wil zeggen dat de lamp slecht in elkaar zit.
De LedLenser MH6 bestaat meer uit twee delen: het achtergedeelte met accu of batterijen en de lens met aparte behuizing. Dat de lamp dikker is dan de rest komt voornamelijk door het advanced focus systeem waar LedLenser patent op heeft. Een “zoomlens” heeft nu eenmaal meer ruimte nodig. Ondanks dat LedLenser (optisch) veel kunststof en plastic gebruikt zit de MH6 meer dan degelijk in elkaar. Alles zit netjes op zijn plek en de afwerking is prima. Alleen het stickertje dat waarschuwt om niet in de lamp te kijken zou bij gebruikt los kunnen laten. De led zit netjes in het midden achter de lens; er zijn diverse ringen in de reflector zichtbaar. Hopelijk zien we hiervan niet teveel terug in het lichtbeeld, we gaan dit later zeker bekijken! Wanneer je de lamp opent valt de dikke wit-rubber ring op die het batterijcompartiment moet beschermen tegen water. Verder geen afwijkingen te ontdekken hier: de accu of de batterijen sluiten netjes aan tussen de contacten. Opvallende details aan de MH6 zijn de doorschijnende behuizing en de lampkop die je in en uit kunt zoomen. De hoofdband voelt wat slapper aan dan bijvoorbeeld die van Fenix en is ook wat dunner. Van mij had deze wat dikker mogen zijn met een meer ruwe structuur, zeker omdat we met een flinke hoofdlamp te maken hebben. Met de bouwkwaliteit en de afwerking van de MH6 is het dik in orde.
De Princeton TEC is de zwaarte van de vijf en heeft ook weer duidelijk zijn eigen gezicht. Het ontwerp is wat eigenzinnig, maar ik vind de EOS zeker niet lelijk. Ondanks de plastic “looks” zit de lamp wel degelijk in elkaar. De led lijkt niet helemaal in het midden te zitten. De lens, die behoorlijk krasgevoelig blijkt, heeft een soort vergrootglas ingebouwd die zorgt dat de hotspot van de lichtstraal een “boost” krijgt en wat verder reikt. Om in het batterijcompartiment te komen moet je een schroef losdraaien; je kunt na het plaatsen van de batterijen het klepje ook zonder schroevendraaier goed vastzetten. De batterijen laten zich zonder problemen plaatsen. Een ander opvallend detail aan de Princeton Tec EOS is de grote schakelaar bovenop de lamp. Deze ligt verzonken in het ontwerp maar is door gebruik van randen en verschillende hoogtes toch prima te lokaliseren. De hoofdband is eenvoudig en had wat mij betreft wat breder mogen zijn. De wat zware en grote EOS zit degelijk in elkaar, al overheerst het kunstof-gevoel wel wat bij deze lamp.
Gebruikerservaring en mogelijkheden
In tegenstelling tot een zaklamp (waar bijvoorbeeld de vorm en de handelbaarheid belangrijk zijn) zijn bij een hoofdlamp vooral het draagcomfort en het gewicht belangrijk. Een fijne hoofdlamp is in mijn ogen zowel geschikt voor een klus waarbij je beide handen nodig hebt, maar mag ook niet te vermoeiend werken tijdens een uurtje wandelen of hardlopen. Vooral bij het hardlopen is een lichtgewicht in het voordeel, een lamp die “verzakt” is hinderlijk tijdens het sporten. Natuurlijk zal formaat en gewicht voor sommige gebruikers minder uitmaken omdat ze de lamp slechts voor korte tijd gaan gebruiken. Nog een punt: Een kleine lamp betekent ook meestal kleinere bedieningsknoppen; iets om over na te denken wanneer je bijvoorbeeld zwaar werk doet met handschoenen aan. Zoals eerder al aangeven is de Nitecore NU25 veruit de lichtste en de meest compacte van het stel, gevolgd door respectievelijk de Fenix HL12, de Ledlenser MH6, de Petzl Actik Core en de Princeton Tec EOS sluit de rij. Persoonlijk vind ik de Nitecore en de Fenix het lekkerst zitten, dankzij het geringe gewicht en de prettig aanvoelende brede, stevige hoofdband. Fenix heeft de hoofdband ook nog eens doorweven met rubber voor nog betere grip. Vooral de hoofdband van de Ledlenser voelt wat slapper aan en is ook wat smaller. Het verstellen van de hoofdbanden werkt bij alle vijf hetzelfde: Je “schuift” als het ware de band op de juiste lengte. Even oefenen; maar vervolgens werkt het doeltreffend en eenvoudig.
De meeste lampen uit deze test zijn usb-oplaadbaar. De Fenix en de Nitecore laad je direct op via de ingebouwde poort, bij de Ledlenser en de Petzl moet je de lamp openen om bij de accupack te komen. Deze kun je dan eruit halen of opladen terwijl je hem erin laat zitten. Bij de Princeton Tec ontkom je er niet aan om de batterijen eruit te halen. Een tip voor de Ledlenser, de Princeton en de Petzl: Zorg dat je bij deze lampen altijd een setje alkalines als reserve bij je hebt; zo zit je nooit zonder stroom. Over de runtimes (dus hoe lang een lamp werkt op een batterijlading): Hier zijn de grotere jongens uit de test in het voordeel. Je ziet bijvoorbeeld dat de Princeton Tec EOS het een stuk langer volhoudt dan de Nitecore bij een vergelijkbare lichtopbrengst. Wel iets om rekening mee te houden wanneer je van plan bent om een lamp uren achtereen te laten schijnen. Overigens houden alle kandidaten het makkelijk een paar uur vol wanneer je ze op de middelste stand gebruikt. De hoogste standen van de Nitecore en de Fenix zijn zogenaamde “burst-standen”, wat betekent dat deze bedoeld zijn om voor korte tijd veel licht beschikbaar te hebben. Om de lamp te beschermen tegen oververhitting heb je deze modi maar een beperkte tijd tot je beschikking, maximaal 1 à 2 minuten.
Een belangrijk punt is het bedieningsgemak: met de lamp op je hoofd moet je toch zonder problemen de aan/uit-knop kunnen vinden en de juiste lichtstand kunnen kiezen wanneer je in het donker loopt. Iedere fabrikant heeft hierover zijn eigen idee blijkbaar, want geen interface is hetzelfde. De schakelaars van de Petzl en de Princeton Tec zijn veruit het eenvoudigst te vinden dankzij het grote formaat. De button van de Ledlenser is duidelijk kleiner, maar is iets opliggend en van ander materiaal gemaakt dan de behuizing. Daardoor ook goed te lokaliseren. De Fenix heeft twee van dezelfde soort knoppen bovenop de lamp, zowel links als rechts boven. Je zult dus van tevoren moeten weten welke kant je nodig hebt om de gewenste stand in te schakelen. Bij de Nitecore zitten de twee schakelaars bijna tegen elkaar aan. Omdat deze vrij klein zijn ligt een vergissing makkelijker op de loer dan bij de rest van de lampen. Bij de Petzl zul je het minst snel misgrijpen, deze knop kun je haast niet missen. Dit kan een punt zijn wanneer je bijvoorbeeld veel met handschoenen aan werkt, dan zijn de grote schakelaars duidelijk in het voordeel.
De Fenix heeft twee buttons. De linkse gebruik je voor de powercheck door hem kort in te drukken. Er zullen dan één tot vier lampjes kort oplichten die de batterij status aangeven. Druk je de knop langer in, wordt het rode lampje geactiveerd. Nog een keertje klikken nu en je krijgt de witte SOS-stand, vervolgens de rode knipperstand. Links is dus vanuit standby de button voor de speciale modi. De rechtse knop schakelt de witte standen in door middel van lang indrukken. Daarna loop je door de lichtstanden door middel van klikken. Wanneer je lang drukt gaat de lamp weer uit. De burst-mode bereik je door de rechterknop continue in te drukken tot de turbo geactiveerd wordt. Dit kan zowel bij een in als een uitgeschakelde lamp. De Fenix onthoudt de laatst gebruikte witte lichtstand, op de burst-mode na. Dit is de enige lamp in de test dit dit kan, ik ben wel fan van deze optie. De interface van de Fenix is niet moeilijk, je hebt het snel door en het werkt zonder haperingen.
De Ledlenser heeft slechts twee witte lichtsterktes, dat hadden er van mij wel wat meer mogen zijn. Door middel van klikken schakel je de MH6 in op de hoogste stand, vervolgens krijg je laag en dan wit knipperend. Doorschakelen naar de volgende lichtstand gaat alleen wanneer je snel bent, want na enkele seconden lukt dat niet meer: dan staat de gekozen lichtstand “vast” en zal bij de volgende klik uitgaan. Ik blijf dit een wat eigenaardig idee van Ledlenser vinden. Ook deze lamp heeft geen mode-memory: de laatst gebruikte lichtstand wordt niet onthouden. Om het rode lampje aan de praat te krijgen moet je de schakelaar vanuit standby net zo lang ingedrukt houden totdat de lamp wisselt van rood naar wit of andersom. In de rode modus schakel je via de eerste klik continue rood in, de volgende stap is knipperend rood en de laatste stap is weer uit. De Ledlenser laat zich prettig bedienen dankzij het goede drukpunt van de schakelaar, maar heeft een ietwat eigenaardige interface. Doordat je altijd in de hoogste stand moet inschakelen, kan dit wel hinderlijk zijn wanneer er bijvoorbeeld iemand naast je in een tent ligt te slapen. Deze lamp is als enige focusseerbaar; dit werkt super eenvoudig en kan erg handig zijn wanneer je bijvoorbeeld een onderdeel onder een motorkap goed wilt belichten.
De Petzl heeft een een grote schakelaar waarmee je alle opties moet controleren. Het drukpunt van de knop ligt iets dieper, maar de lamp doet direct wat je vraagt. De interface lijkt veel op de Ledlenser. Bij de eerste klik schakel je de Actik Core in op de laagste stand (met alleen de linkse led), vervolgens schakel je de dubbele led in op de middelste stand en daarna de dubbele led op de hoogste stand. Daarna schakel de lamp uit. Ook hier geldt: je moet na het inschakelen binnen enkele seconden je gewenste lichtstand kiezen voordat de stand “vast” staat en de volgende klik de lamp uitschakelt. Ik vind dit niet erg praktisch om ik in dagelijks gebruik wel een tandje bij wil schakelen qua lichtsterkte. Dit is dus bij de Petzl en de Ledlenser niet mogelijk omdat je na drie seconden de lichtstand niet meer kunt wijzigen dan alleen door middel van de lamp opnieuw uit en in te schakelen. De Petzl begint gelukkig wel op de laagste lichtstand. Ook bij de Petzl schakel je tussen rood en wit door in de standby-modus de schakelaar net zo lang in te drukken totdat de kleurwissel plaatsvindt. Je kunt bij de Petzl ook kiezen tussen wit en rood terwijl de lamp inschakeld is, dit doe je op dezelfde manier. Staat de lamp in de rode modus dan krijg je bij het inschakelen eerst continue rood, vervolgens knipperend rood en dan uit. Technisch werkt de bediening van de Petzl prima, praktisch zitten er wat eigenaardigheden in. De keuze uit een enkele of dubbele led is een mooie vondst.
De Nitecore heeft een dubbele schakelaar wat niet overbodig is omdat deze lamp veruit de meeste opties heeft van de vijf hier belichte hoofdlampen.De linkse button is voor wit, de rechtse voor rood. Een enkele klik schakelt de laagste witte stand in, bij de volgende klik krijg je respectievelijk middel, hoog en vervolgens uit. Ook de Nitecore zet de stand “vast” na enkele seconden, waardoor je om van lichtstand te wisselen (na pakweg 5 seconden tijd) de lamp uit moet zetten en vervolgens weer inschakelen om je gewenste stand te kiezen. Ook de laatst gebruikte stand wordt niet onthouden door de NU25. De hoogste “burst”-stand activeer je door bij ingeschakeld wit licht de schakelaar ingedrukt te houden. De secundaire witte led schakel je in door je linkerbutton ingedrukt te houden in de standby modus. Met de rechterknop breng je de rode led tot leven, beginnend bij de laagste stand, daarna komt hoog, dan knipper en als laatste uit. Er zit nog een optie verscholen in de rechtse knop: door middel van lang indrukken (in standby) geeft de lamp de accustatus aan. Handige optie, die je alleen terugvindt op de Nitecore en de Fenix. Nitecore heeft bij de NU25 een goede manier gevonden om alle opties zo eenvoudig mogelijk terug te vinden; ik had wel graag gezien dat de lamp (met name in de witte modus) de laatst gekozen lichtstand onthoudt. De knoppen zijn erg klein en lijken teveel op elkaar, dat maakt deze lamp minder geschikt voor handschoenen of erg grote handen.
De Princeton Tec heeft maar één schakelaar, die wat lastig in te drukken is. Zo moet je wel eens nog een keer klikken voor hij goed reageert. De eerste klik schakelt de EOS in op de hoogste stand, vervolgens krijg je middel-laag-knipper en daarna uit. Direct uitschakelen in een bepaalde stand is ook mogelijk door de knop langer ingedrukt te houden. De laatst gebruikte stand wordt niet onthouden dus je schakelt altijd op de hoogste stand in. Deze lamp is een goede optie voor gebruikers die niet van ingewikkelde toestanden houden en die graag willen dat een lamp op maximaal vermogen start. Ik vind de Princeton Tec EOS wat traag reageren tijdens het gebruik en zou graag zien dat de lamp de laatst gebruikte stand onthoudt.
Lichtbeeld en lichtkleur
Bijzonder is het alle lampen hun eigen lichtbeeld hebben, hieruit blijkt ook dat iedere fabrikant zo zijn eigen visie hierop heeft en dit op zijn eigen manier aanpakt. Zo heeft iedere lamp zijn eigen stralingshoek: hoe groter de hoek, hoe breder het pad dat je verlicht met je hoofdlamp. Een smallere bundel (met dus een kleinere hoek) heeft doorgaans meer bereik: Handig bijvoorbeeld als je snelheid hoger ligt; je hebt meer tijd om te reageren op obstakels wanneer je ze eerder in het vizier hebt. De lichtkleur is ook een belangrijk punt waar je misschien nog nooit eerder op gelet hebt… Een led met een meer neutrale kleur geeft alles wat je beschijnt in het donker meer natuurgetrouw weer, terwijl een koudere kleur wat verder reikt. Ook presteert een neutralere kleur beter in vochtige omstandigheden, denk hierbij ook aan mist of een hoge luchtvochtigheid. Er zijn er van deze vijf kandidaten maar twee in het bezit van een neutrale lichtkleur: De Nitecore NU25 en de Fenix HL12R. De rest van het deelnemersveld heeft een koudere tint. In het volgende hoofdstuk ga ik het jullie verduidelijken door middel van foto’s.
Beamshots
Nu naar het belangrijkste van een lamp: de output en het lichtbeeld in de praktijk! Er zitten bij de geteste vijf nog behoorlijke verschillen wat betreft lumens. Wat zie je daar nu van terug? Om jullie een goed beeld te geven hoe dat in het “echt” oogt volgen nu de zogeheten “beamshots”. Deze maak ik door de camera op een statief te plaatsen en de sluiter enkele seconden op te zetten. Ik heb om het vergelijk eerlijk te houden bij alle vergelijkingen de foto’s op dezelfde camerastand genomen.
De eerste locatie is een opslagloods waarin wat caravans staan. Dit geeft een leuk beeld van hoe deze hoofdlampen het op de camping doen. Mooie bijkomstigheid is dat de witte caravans ook goed de tint van de lampen laten zien. We starten met de witte led in de hoogste stand. Om het overzichtelijk te houden de vijf lampen in alfabetische volgorde.
Op de Princeton Tec EOS hebben de lampen ook rood licht aan boord; daar blijkt toch nog duidelijk verschil in te zitten. Hieronder de foto’s!
Nu naar buiten. Locatie in is een wandelpad met een trap op zo’n veertig meter afstand. Helaas was het hier niet volledig donker door lichtvervuiling van een groot industriegebied. Ook hier weer de lampen in alfabetische volgorde in de hoogste stand; dit keer echt als hoofdlamp!
We gaan naar een andere locatie! Dit keer twee flinke bomen op zo’n 25 meter afstand. Foto’s dit keer meer op de rug genomen, zodat je goed kunt zien hoe het lichtbeeld zich verhoudt tot de persoon.
Nu nog de rode en/of de secundaire optie van vier lampen. Omdat rood vaak nauwelijks bereik heeft, heb ik de foto’s genomen bij wat witte blokken, die vlak voor mij liggen.
Conclusie
Wanneer ik de sterkere en zwakkere punten van de vijf hier geteste hoofdlampen tegen elkaar weg streep, valt mijn persoonlijke keuze toch op de meer compacte en lichte lampen uit de test. Dat zijn dus de Fenix HL12R en de Nitecore NU25. Ook op het punt van gebruikersvriendelijkheid scoren deze producten gewoon erg hoog, ze laten zich wat prettiger en logischer bedienen dan de andere kandidaten. De Fenix voelt wat robuuster aan en zit wat steviger op je hoofd, is beter te controleren dankzij de grotere knoppen en schakelt altijd in op de laatst gebruikte lichtstand. De Nitecore voel je amper dankzij het geringe gewicht, heeft meer lichtopties (waaronder een fijne warme tint) en scoort erg goed op het gebied van rood licht. Het opladen werkt bij beide op dezelfde manier en geeft geen problemen.
Zijn de andere lampen dan zoveel minder? Zeker niet! Maar ze zijn wel wat groter qua formaat en wegen ook meer. Ook de bediening vergt iets meer oefening. De Ledlenser heeft een uniek focussysteem; de MH6 laat qua bereik alle andere lampen zijn hielen zien. Ook de mogelijkheid van het gebruik van zowel een oplaadbare accu als ook AAA-batterijen kan voor veelgebruikers doorslaggevend zijn. Dit geldt ook voor de Petzl Actik Core, die bovendien ook nog een goede rode lamp heeft en… de noodfluit in de hoofdband. De Princeton Tec EOS is niet de felste, maar zit degelijk in elkaar en zal je niet snel in de steek laten. De no-nonsense hoofdlamp uit de test.
Hopelijk helpt mijn verhaal jullie een goede keuze te maken uit een van deze producten of uit de enorme keuze aan vergelijkbare hoofdlampen die Knivesandtools aanbiedt. Rest mij nog het KATO-team te bedanken voor de support en de mogelijkheid tot het doen van deze gave test
Koen van der Jagt
Sinds hij kon lopen had Koen van der Jagt al interesse in lampen, draadjes en batterijen. Als kind was hij vaak bezig met knijpkatten, fietslampjes en elektrodozen. De krypton- en halogeenlampjes zijn de laatste jaren vervangen door leds. Enkele jaren geleden ontdekte hij het “professionele” spul. Zijn eerste merken waren Led Lenser en Fenix. Ook fotografie is één van zijn hobby’s. Naast natuur en meteorologie vindt Koen het erg leuk om aan de hand van foto’s te laten zien wat een lamp kan en hoe het lichtbeeld er ’s nachts uit ziet. De reviews die Koen schrijft, zijn vaak te lezen op forums als candlepowerforums.com en taschenlampen-forum.de. Koen heeft inmiddels lampen in vrijwel iedere klasse: van klein en handzaam tot ware lichtkanonnen.